Shortly after Cardinal Jorge Mario Bergoglio became Pope Francis I, Armenian and Turkish media outlets rushed to inform their audiences that the Argentinean archbishop had acknowledged the Armenian Genocide on a number of occasions.
When Catholicos Karekin II visited Buenos Aires on April 23, 2004, Cardinal Bergoglio joined him in an ecumenical liturgy and spoke during the commemoration of the victims of the genocide. He stated, “We are united in grief over a genocide—the first of the 20th century—a genocide that powerful empires seek to silence and cover up by all means.”
Last week, in his congratulatory letter to Pope Francis I, Karekin II “fondly remembered” their joint meetings and prayers in Argentina, and praised the Catholic pontiff “as a courageous, wise, and righteous shepherd.” The Catholicos recalled Cardinal Bergoglio’s “sincere affection toward the Armenian people,” adding, “We gladly confirm that the historical relationship between our churches is marked by fraternal warmth. We greatly value the progress registered by our churches as a result of collaborative efforts undertaken during the pontificates of ourselves and our predecessors. This has been manifested during mutual visits and elaborated through a multitude of educational and charitable programs.”
On April 22, 2006, during a program commemorating the 91st anniversary of the Armenian Genocide in Buenos Aires, Cardinal Bergoglio urged Turkey to unconditionally recognize the genocide as the “gravest crime of Ottoman Turkey against the Armenian people and the entire humanity.”
More recently, in 2011, after an Argentinean federal court found Turkey guilty of committing genocide against Armenians in response to a lawsuit filed by survivor Krikor Hairabedian, Cardinal Bergoglio issued a statement condemning “the abominable crime of genocide that the Turkish state committed against the Armenian people between 1915 and 1923.”
Both Armenians and Turks are now wondering if in his new capacity Pope Francis I will repeat the words he uttered as Cardinal Bergoglio. Armenians are delighted that a close friend of their community in Argentina has been elected to lead the Catholic Church. Meanwhile, the Turkish press has expressed great concern that “the new Pope could be influenced by [Armenian] lobbying groups.”
Now that he has ascended to the highest office of the Roman Church, no one really knows what position Pope Francis will take on Armenian issues. One must remember that the pontiff has two distinct functions as head of the Catholic Church and the sovereign city-state of Vatican. In other words, he is both a spiritual leader and head of state. Hence, depending on the issue, he may not necessarily express the views he held as Cardinal Bergoglio. At times, he may assume positions on political matters that diverge from his personal views and coincide with the Vatican’s more worldly interests. As head of the Vatican state, the Pope may be forced to act as any other politician, such as President Obama, who said one thing before the election and changed his tune afterward. However, as the spiritual leader of the Catholic Church and a man of strong moral values, the Pope cannot simply ignore or contradict his deeply held convictions.
Realizing that all Popes are not alike, it may be useful to review recent papal pronouncements on the Armenian Genocide. Pope John Paul II, on two occasions, used the term “Armenian Genocide,” on November 9, 2000 and September 27, 2001. However, unlike his predecessor, Pope Benedict XVI refrained from using that term, preferring to qualify the genocide as “martyrdom” and “unspeakable suffering.”
In the case of Pope Francis I, there is no need for Armenians to insist that he use the term “Armenian Genocide,” as the Vatican has twice acknowledged the Armenian Genocide. Thus, no purpose is served by demanding that every new Pope reaffirm the facts of the Armenian Genocide all over again. It is important, however, that Pope Francis I not retreat from his earlier position on the Armenian Genocide; substitutes and euphemisms would not be appropriate.
Given the Vatican’s positive record on the Armenian Genocide, it would be best to go beyond this issue and look for other areas in which he could be supportive, such as pressing for the security of Armenians and other Christians in Syria. Efforts should also be made to strengthen the existing amicable ties between the Armenian Apostolic and Catholic Churches, and friendly relations between the Vatican State and the Republic of Armenia.
Harut Sassounian
I hope the new Pope re-acknowledges the Armenian Genocide and go even further and work for the protection of the Christians in countries where Christians are a minority. We can see Christians killed time and time again in Turkey, Syria, Egypt, Africa and other countries. Sacrificing social justice and truth for political expediency may be tolerated from leaders such as Obama, however, religious leaders should be held to a higher standard. Being a leader of a country should not be an excuse to forget what is right for a member of clergy, especially the one who sits on St. Peter’s throne.
“”Meanwhile, the Turkish press has expressed great concern that “the new Pope could be influenced by [Armenian] lobbying groups.””
Wishful thinking
Anyone who has heard of the Good Samaritan story remembers that the priest and Levite walked away because they were concerned about themselves. The Good Samaritan came by and reversed the question: “If I do not stop to help this man, what will happen to him?”
Consequently clergy who ignores Genocide is following the example of the priest and Levite.
In God’s eyes Omission is as grave as Commission. Seeking Justice is part of the solution.
No.
Harut,
I am normally a fan, but I think this is really a piece which misses the mark.
Blessed JPII the Great visited Hayastan in great pain, acknowledged the Genocide expressly, went to Tsitsernagaberd, said “Khagagatouyn Amenatouyn” in his greeting, and we gave him a far friendlier greeting than other Orthodox countries.
Many Armenian Catholics and clergy were killed as part of the Genocide. This is also the Catholic Church’s fight.
But – why demand that each successive Pope acknowledge the AG when this is a battle for truth and justice the Catholic Church has ALREADY joined?
Didn’t you say a few years ago we should stop demanding that every successive President say the words because Reagan already did?
My understanding is that the Church will publish their diplomatic cables and docs before the 100th.
If we demand that successors in Church or state re-state the “Genocide” each time they take office, we set ourselves up to fail and end up fighting Turks, Turkish friends and paid agents, fake academics, and those like Obama who can’t quite say the words. Our goal, once a state or Church has made the statement is to leave them alone on this issue, and enlist their help for Armenia today.
Let the Turks try to bribe the Church into denying Truth.
Or, as cops and Marines say: never pay for the same real estate twice.
I apologize, Harut. I overlooked the next to last paragraph of your piece, in which you said;
“In the case of Pope Francis I, there is no need for Armenians to insist that he use the term ‘Armenian Genocide,’ as the Vatican has twice acknowledged the Armenian Genocide. Thus, no purpose is served by demanding that every new Pope reaffirm the facts of the Armenian Genocide all over again.”
http://www.armenews.com/article.php3?id_article=87962
[François a ensuite reçu les chefs d’État, dont le Président Serge Sarkissian avec lequel il s’est entretenu plus longuement qu’avec les autres illustres invités.]
‘The Pope spoke with Pres Sargsyan longer than other guests.’
[Pour son intronisation le Pape a souhaité que soient proches de lui les évêques des Églises orientales, dont SS Karekine II. ]
‘….Eastern bishops close to him, including Catholicos Karekin II….’
Very interesting.
Don’t know if Pope Francis’s personal feelings will translate into official Catholic Church policy of getting closer to Orthodox Christianity.
But surely he is aware of the worldwide assault on all Christians from all quarters.
Time to unite and start pushing back.
To the European Commission :
TURKEY İS GUİLTY OF THE GENOCİDE COMMİTTED İN WEST ARMENIA.
In order to create a Turkish nation from above, Turkish nationalists waged a bloody campaign against non-Turkish and non-Muslim elements of the empire.
The First World War served as an excuse for the Young Turks, the then Turkish goverment, to exterminate Armenians. It was a deliberate and sustain war, in the course of which hundreds of thousands Armenians, Syrians and Greeks had been ruthlessly killed or forced into exile.
The collapse of the Ottomans had left a power vacuum, filled by another section of the Turkish nationalists, called Kemalists at a later time.
Mass extermination of the Ottoman times and also an extermination of an ethnically distinct and separate people from Turks.
What happened back then has been handed down to the later generations by their parents and grand-parents, who witnessed the onslaught, and of whom some are still alive.
Furthermore the sites of the mass graves all over West Armenia are well known and can easily be located if and when need be. The ruins of the country`s cultural heritage including churches belonged to the nations`s Christian section are still visible.
The Turks are guilty of the genocide of millions. Muslims in general, are guilty of even more millions of non-muslim deaths.
The Genocide of Armenians caused more severe damage to the Armenian nation than the Holocaust did to the Jews. While the number of Jews killed by the Germany was larger than the number of Armenians killed by Turkey, the Armenians lost most of their homeland of Cilicia and Western Armenia due to the genocide. The Holocaust also gave a huge international impetus to create Israel. the Holocaust helped create Israel; the Genocide help in the disappearance of the Armenian homeland.
For even if the opening of Turkey’s archives conclusively show there was a deliberate policy and practice on the part of Turkish authorities in 1915-1923 to dispossess and eliminate Armenians (and Greeks) from their ancestral homeland by the use of mass murder, threats and intimidation–in short, that Turkey was guilty of genocide–what then? It is too late to put on trial any of the perpetrators of that genocide, since they have returned to the dust and mud whence they emerged.
We think it is only fair to mention the Assyrians that were slaughtered as well with the Armenians and Greeks the total of the 3 ethnic groups were 2.8 million.
People wish to see the justice served. A search for justice has already began. A legal action against Turkey will at long last be taken at some time in the future.
We demand of the Turkish authorities firstly the recognition of our country, occupied west Armenia, which was autonomous under the Ottoman Empire and which lost its autonomy; secondly the recognition of the genocides or attempted genocides suffered by our people and which it witnessed in 1915.
We demand the immediate end of the policy designated under the name ‘Plan D’ which forces the population into an exodus or forced assimilation.
We demand demilitarisation and the banning of all the activities of military and paramilitary teams which have been exercising terror over the population since 1889.
The language of the occupied west Armenia, is still banned today. We demand self-determination in the matter of communication, education and social organisation. The Turkish state must recognise the specific beliefs and traditions of the occupied west Armenia people. The policy of Islamisation and Turkishisation (exemplified by the precept: ‘one mosque per village, one Imam per village’) must cease.
The military policy of the Turkish state has already destroyed a great part of our patrimony: setting fire to our forests, bombing our villages, systematic destruction of our historical monuments the sacred of our culture, and riches of humanity as well.
We bring to your attention this dramatic reality in the context of the discussion of entering into negotiations with Turkey.
May the threat to pour people end and may all the minorities of Anatolia live in peace.
We, the signatures below, demand justice and support the initiatives aiming to bring Turkey to justice.
Hakis Datvan, spokesman for the Collective Lake Van.
Click here, if you want to sign
IMZA KAMPANYASINA KATILALIM
https://www.change.org/tr/kampanyalar/the-european-commission-avrupa-komisyonu-we-the-signatures-below-demand-justice?utm_campaign=share_button_chat&utm_medium=facebook&utm_source=share_petition
24 Nisan Ermeni soykırımını Anma Günüdür.
23/24 Nisan şimdiki sahte şekliyle çocuk bayramı değil, Anadolu’nun yerli halkı olan Ermeni’lerin yokedilme kararının alındığı gün olması dolayısıyla bir yas günüdür.
Nisan 23/24 gecesi, İttihat Terakki yönetiminin Ermeni soykırımına kesinlik kazandırdığı tarihtir. Bu karar, başta İttihat Terakki’nin merkez komitesi olmak üzere, soykırımı fiilen yürütecek kurmayların hazır bulundukları bir toplantıda alınmıştır. Bu kararı, „Ermeni’lerin Fermanı“ olarak nitelendirmek mümkündür. Nitekim, harekatın hazırlıkları hızlandırılarak 24 Nisan 1915’de Ermeni ileri gelenleri tutuklanarak, Soykırım süreci fiilen başlatılmıştır.
1915 Ermeni soykırımını sadece bir defaya mahsus yaşanmış bir katliam değildir; Ermeni soykırımı, Osmanlı-Türk devlet yapısına aykırı yaşam tarzına, siyasi, sosyal ve kültürel kimliğe sahip bir topluluğa karşı yönelmiş, grubun yaşam tarzını ortada kaldırmayı hedeflemiş, başlangıç yılları onyıllarca geriye giden uzun bir siyasi kampanyanın en tepe noktasını oluşturmuştur.
Ermenililer, egemen Osmanlı-Türk devlet geleneği ile çelişen yaşam tarzları, sosyal-siyasal ve kültürel kimlikleri nedeniyle sistemli olarak baskı, terör ve asimilasyon altında yaşamışlar ve bir imha politikasının hedefi olmuşlardır.
1915 Ermeni soykırımı Ermeni halkına yönelik baskı ve asimlasyon politikalarının toptan bir imha haline dönüşme tarihidir ve 24 Nisan, Ermeni soykırımının günü olarak kabul edilmiştir.
Ermeni soykırımı meselesinde Türk resmi tezi nedir? Inkardır. Böyle bir kırımın olmadığı, olan şeylerin savaşın doğal sonuçları olduğu şeklindedir.
Sonra Ermeniler’in arkadan vurduğu, kırımların hastalık ve salgın neticesi gerçekleştiği, sayının abartıldığı vs. şeklinde bir savunmaya giriliyor. Dahası, bu olayların Kürt-Ermeni karşılıklı çatışmalarının sonuçları olduğu iddia edilerek sorumluluktan kurtulmaya çalışıyorlar. Ama hiç bir gerekçe, bu yaşanmış olanları bir soykırım olmaktan çıkaramaz. Mesela, Ermeniler arkadan vurmuş veya isyan çıkarmışsa, yasaların gerektirdiği cezalar verilir. Hastalık ve salgın varsa, devlet olmanın gerektirdiği önlemler alınırdı. Kürt-Ermeni vuruşması varsa, devlet olarak müdahale edilmesi gerekir. Bütün soykırımlarında mutlaka bahaneler uydurulmuştur. Ortak payda, yokedilmesi gerekenlerin bir ”dış düşmanla ilişkide” olduğu tezidir. Naziler, Yahudilerin, ittifak devletleri ile bağlantılarını vurgulamış, onları birer iç düşman tanıtarak kitleleri galeyana getirmişlerdir. Diğer yandan Ermeniler’den kalan ‘ganimet’lere el koyma ve paylaşma kitleleri ruhen bağlamıştır. Ermeniler’in arazileri, Türk Müslüman yöneticilerin iştahlarını kabartmıştır. Bazıları bunları inkar edebilir. Ama gerçek o kadar ortadadır ki, bu inkarla gizlenebiecek bir şey gibi değildir. Bir çok bölgede Ermeni nüfusunun çoğunluk sağladığı göz önünde bulundurulduğunda, bugün Ermeni düşmanlığının başını çekenlerin elinde bulunan arazilerin yarısınsdan fazlasının Ermeniler’e ait olduğu kesindir.
Ermeni kadınların ve kızların “ ki o zamanlar bu toprakların büyük çoğunluğu hâlâ Ermenistan idi- geçerken maruz kaldıkları insanlıkdışı muammele (katliam, tecavüz ve köle edinme), soykırıma katılan İslamlaştırılmış Zaza, Çerkez, Kürt ve Laz kitlelerinin de tarihsel sonlarını getirdi. Bugün Laz, Çerkez ve Zaza’ların ad ve dillerinin, soykırıma uğrayan Ermeni’lerden daha önce yok oluşa girmesi işledikleri amansız suçların bir karşılığıdır. Olaylar sırasında yaşanan tecavüzler de raporlara girer. Cemal Azmi 1917’ye kadar Trabzon’da valilik yapar. Beraber yargılandığı diğer isimler: Jandarma Komutanı Yarbay Talat, Topçu Bibnaşı ve Teşkilat-ı Mahsusa Trabzon Amiri Yusuf Rıza, Nakliyatçı Niyazi, Trabzon Jandarma Alay Kumandanı Tevfik (Yomra katliamıyla suçlandı, Azmi’nin suç ortağı olarak görülüyordu), Polis Amiri Nuri, Kızılay Hastanesi’nden Mehmet Ali. Trabzon davalarının 10. duruşmasında Vali Azmi’nin 59 Ermeni kız çocuğunu alıkoyup seks partisi için kullandığı belirtiliyor. Teğmen Hasan Manuf’un, “Trabizond’daki hükümet memurları en iyi ailelerden bazı zarif Ermeni kadınları topladı. Tecavüz ettikten sonra onları katlettiler. Cemal Azmi ve Nebil gıyaplarında idam cezası aldı. Mahkeme kararında başka yere nakil bahanesiyle zükur ve inas çocukları gruplar halinde mavna ve kayıklara dolduruldu ve gözden nihan olduktan sonra bahra ilka etmekle boğdurup mahvedildikleri”ni kaydeder.
Vali Cemal Azmi’nin kaçtığı Berlin’de bir toplantıda kahkahalarla şu sözleri sarfettiği iddia edilir: “Bu yıl boğmalardan dolayı hamsi çoğalacak.”
Örneğin Osmanlı Mebusan Meclisi’nde bakanlık da yapan General Çürüksulu Mahmut’un yaptığı bir konuşma dikkat çekici. Trabzon Valisi Cemal Azmi için şunları söylüyor: “Ermeni kadın ve çocukları kayıklara ve mavnalara (yük gemisi) doldurarak diri diri boğdurdu.”
Kiliseye doldurulan kadınlar
Bitlis Askeri Hastanesi’ndeki 2 ABD’li hemşire olaylara tanık olur: “Bütün Ermeni hemşireler, eczacılar ve hademeler de alındı.” Osmanlı ordusunda bir Mülazım (teğmen) da bir dönem İstanbul’da Mevki Kumandanı olarak görev yapan Nabil Bey gibi isimlerin Bitlis’te yaptıklarını anlatıyor: “Bütün Ermeniler bölgeden tahliye edilmişlerdi. Ve Bitlis’te üç yüz genç kız kalmıştı. Hepsi Ermeni Kilisesi’nde ordunun kullanımı için tutuluyordu. Cepheye giderken kasabadan geçen her müfreze izlerini bırakıyordu. Bu talihsiz kızlar hasta oldular. Kumandan (Nabil Bey) emretti. Bazıları zehirlendi, öbürleri idam edildi.”
Konsolosluk penceresine vuran cesetler
ABD Trabzon Konsolosu Oscar S. Heizer, suçlu mu değil mi bakılmaksızın katliam yapıldığını yazar: “Şayet biri Ermeniyse, mücrim ve muhacir olarak muamele görmesi için kafi sebepti. Konsolosluk penceresinden denizde cesetler görünüyordu.” Yine tecavüzleri anlatır. “Evvela zabitler kadınlara tecavüz ediyor, sonra lazım geleni yapmaları için jandarmaya bırakıyorlardı” diyor konsolos. Yağmalara da polisin öncülük ettiğini belirtir.
ABD Samsun Konsolosu W. Reles, raporunda “katliamlar, hırsızlıklar, mevzu bahis olduğunda iyi planlanmış ve çok hesaplı bir fiildi. Amaç Ermenileri toptan bitirmek” diyor.
Trabzon duruşmaları 26 Mart 1919-17 Mayıs 1919 arasında yapılır. Askeri mahkeme kararları, 22 Mayıs 1919’da açıklanır.
Avusturya-Macaristan İmparatorluğu Trabzon Konsolosu Ernst Kwiatkowski, kıyım yılında yaz geldiğinde, kadın, çocuk ve yaşlıların mavnalara doldurulup “bahre döküldüğünü” dile getirir.
‘Utanç, korku ve rezalet…’
İtalya’nın Trabzon Konsolosu G. Gorrini, 25 Ağustos 1915’te Roma’ya gittiğinde II. Messapero’ya demeç verir: “Şayet bildiğim herşeyi gözlerimle görmek mecburiyetinde kaldığım herşeyi bilselerdi, insaniyet isyan eder ve merhametsiz hükümetine ve kudurmuş İttihat ve Terakki Fırkası’nı lanetlerdi. Ve bu melun suçu hoşgören hatta kuvvetli ordularıyla himaye eden Osmanlı müttefiklerine (Almanya ve Avusturya-Macaristan İmp.) mesuliyet yüklerdi. Utanç, korku ve rezalet.”
Trabzon’daki Rum Metropolit Khristianos, hatıralarında tehcir başlamadan 1 ay önce görev yeri Erzurum’dan Trabzon’a gelen Teşkilatı Mahsusa şeflerinden Dr. Bahaeddin Şakir’in toplantılarına dikkat çeker. Şakir’in valiler, kaymakamlar ve diğer yöneticilerle toplantılar yaptığını kaydeder. Şakir’in bu toplantılarda tehcir için gizli talimat verdiğini belirtir.
Müslüman toplumlarında meşrulaştırılmış (yani yasal olarak izin verilen) köleleştirme ile evlilik kavramı arasında ciddi bir farkın olduğu söylenemez. Sayısız Ermeni kadını tecavüze uğradıktan sonra buralarda “eş edinildiler”. İslami ve geleneksel barbarlığın yanı sıra, bu olayın da bügünkü “anadolu” mentalitesinin ve tutumunun oluşumunda doğrudan bir rol oynadığı kesindir. Ermeni Soykırımı kurbanlarının üzerinde çok çeşitli vahşet uygulamaları gerçekleştirildi. Kurbanların bir bölümü tıbbi deneyler için kullanılırken, çok sayıda Ermeni öldürülerek Karadeniz sularına atıldı. Bu yöntem on yıllar sonra Arjantin’deki cunta yönetimi tarafından da kullanılacaktı.
Ermeni katliamı sırasında ortaya kunulan vahşetin, kadının Müslüman toplumlarında değersizleştirilmesinde doğrudan bir rol oynadığı doğrudur. Osmanlı imparatorluğu’nun işgal ettiği ülkelerin sılahsız ve savunmasız halklarına yaptıkları, Ermenilere yapılanlarla aynı çizgileri taşırlar. Dolayısıyla beşyüz-altıyüz yıllık bir kültürdür bu.
Bütün Müslümanların savaş, kadın ve namus konsepti birbirine benziyor. Belki de bu konuda Ermenilere karşı ortaya konulan “dostluğun” yanı sıra Kuran’ı veya Muhammet’i örnek alıyorlar.
Ermeni soy kırımı, yaşanmış bir gerçektir. Bu konuda suçlu ve hatalı olanlar, hatalarını ve suçlarını bir an önce kabul etmelidirler. Sadece Türkiye yönetimi de değil, başta İngiltere ve Rusya olmak üzere öteki bütün taraflar da günahlarını ortaya koymak zorundadırlar. Ermeni soykırımı tanınmalı ve toprak dahil bütün sonuçları kabullenilmelidir.
Ataları, Ermeni soykırımına ikinci veya üçüncü derecede katılanlar, kendi hatalarını ve suçlarını açıkça ortaya koymalı ve özür dilemekten çekinmemelidirler. Türk ırkçılığının olumsuz tavrı reddedilmeli, demokratik ve insani değerlerin her kes için geçerli olduğu kararlıca savunulmalıdır.
Bizler, 1915’de yaşananlar için resmi bir özür bekliyoruz. Ermeni katliamının mağduru Ermenilerden, onların torunlarından maruz kaldıkları acı, keder, hüzün ve ızdırap için bir özür çok mu acaba? İnsanlık değerleri ayaklar altına alınarak imha edilen büyüklerimizi, onurlarının iade edilmesini istiyoruz. Tüm bunların toplumsal barış, iç huzur, adalet ve kardeşlik için şart olduğuna inanıyoruz.
Ermeni Halkı hiçbir zaman kan davası gütmedi. Töremizin, kültürümüzün bize öğrettiği insan sevgisidir, intikam duygusu değil. Şu yazdıklarımızı da bir intikam veya kan davası duygusuyla yazmıyoruz. Tam aksine, toplumsal barışa, kardeşliğe bir çağrıdır bizim yaptığımız. Devletin kendi insanını „tehdit“ olarak gören politikalarının sona ermesini, toplumsal barış ve huzur için, geçmişte yaşanmış acılarla yüzleşilmesini istiyoruz. 1915‘de yaşanan tarihi haksızlıkların açığa çıkmasını istiyoruz.
24 Nisan“ın hükümetçe de Ermeni soykırımın anma günü olarak kabul edilmesini istiyoruz. İş başında hangi hükümet olursa olsun her yıl 24 Nisan‘da resmi bir açıklama yapılmasını, üzüntülerin dile getirmesini ve katliamda hayatlarını kaybedenlerin hatırlanarak, anılarına saygı gösterilmesini istiyoruz.
Tarihi hatırlamanın ve katledilenlerin anıları önünde saygıyla eğilmenin, ülkemizde ilerde benzeri kitlesel katliamların engellenmesi; insan haklarına saygılı, barışı sağlamış demokratik bir toplumun kurulabilmesi için çok önemli olduğuna inanıyoruz.
Sevgi ve Saygılarla
Entegrasyon Komitesi İsviçre- Vevey
———————————————————————-
Esin Duran,
Selda Suner,
N. Gök,
Pelin Moda,
Bedri Engin,
Sevda Suner
Sezer Aşkın,
H. Datvan,
Salih Demir
A. Demir
Melahat Baykara,
Uğur Demir
Ismail B. Cenk,
Tekin Balkic
Selma Altuntaş,
Filiz Serin,
Nedim Serin,
Vedat Koçak,
Salih Birdal,
Mustafa Gur,
Hasan Zafer
Bahar Ünsal
Osman Bahar
Ayse bahar
Metin Maslak
H. Maslak
Dilek Solak
zeynep içkaya
Sevda maslak
Sercan Gezmiş
Aynur Balkaya
İpek Doğan
Nazım Doğan
Murat Doğan
esin erkan
Beyhan erdem
n. erdem
İsmail Deniz
Ayten BARAK
Ugur Birdal
Ahmet Tan
Yıldırım Kongar
Selma Kongar
Birol Aytekin
Hatice Gül
Ibrahim Erkin
Kemal erdem
Rıza Akdemir
Mehmet Coskun
Hüseyin demir
fethi killi
Yeliz Ender
Mustafa Ender
Ugur Basak
Kemal Dektaş
Ayten Ilkdal
Nuri Aktanır
Metin Koc
Sevgi Ender
Burhan Kulakçı
Oğuz Duran
Burcu Kanter
Aysel kanter
Erol kanter
Layla SOLGUN
M. Oktay
Kemal Aktas
Yelda tekinoglu
Orkun Keskin
T. Vural
Oğuz şen
Nur Şen
Ismail çaykara
Burhan Orkal
D. Kahan
Seher Yıldız
Esra akkaya
Mehmet Uzan
Yeliz IŞIK
Seyhan İlknur
Osman Çekiç
esma yıldız
Murat Çetindal
Ali OkyarMusa Tekin
Aslı Birdal
Nazmi Doğan
İnci Gür
L. Okar
Mustafa Karkaya
Omer Aytac
Mürsel Bozkır
Zeynep Şengül
Gülcan Iğsız
Murat Nidar
şemsi Kaya
Ayten Ekşi,
Eda leman
nermin ışıl
D. Polat
Kadir Erdem
Serdar OKTAY
Mehmet Özdemir
Mustafa Erkan
Nuri AKTAS
Emine AKTAS
O. Kadir Ergun
Metin Kurca
Sedat Isiklar
Filiz Bag
Kadir Baskale
Sevim Varlik
Hasan Mesut Akkaya
Necmi Guler
Erhan Isguz
Meral Okur
Bilge Okyaz.
Kemal Koç
L. Mirakoğlu
Oktay Kızılcık
Mehmet Yavuzgil
Erdal Polat
Hüsnü oktay
k. Sankay
Ahmet tekin.
Semra Kaya
Mustafa Çiçek
Kayhan Göçkaya
Erdal Solgun
Mehmet Solgun
Esra Solgun
N. Altik
Oguz Karakış
Leyla Mert
Işık mert
D. Öksüz
Erdem Yılmaz
Ayse Eltan
S. Guner
M. Deniz Ok
Mehmet İnce
Huseyin Cinar
Meltem Cinar
Berk Cinar
L. Demirkaya
Huseyin Çilek
Ayten Irmak
D. Okdere
Ali Uskan
Berdan Temiz.
H. Baskale
Murat Gülay
Esra Gülay
Mustafa Akyol
A. jale Kol
M. Kol
Tamer Oktay
Aslan Burukoglu
I. Demir
Nurettin Akdal
Uzan Kara
ismail Igdır
Nuri Şen
Hasan.Y. Balci
——————————–
İMZA KAMPANYASI
The European Commission – Avrupa Komisyonu: We, the signatures below, demand justice…!
http://www.change.org
To the European Commission : TURKEY İS GUİLTY OF THE GENOCİDE COMMİTTED İN WEST ARMENIA. In order to create a Turkish nation
AKP'NİN POLİTİK İSLAMCILIĞI İFLAS YOLUNDA!
Taksim'e, Ermeni ve Rum'ların kemiklerinin gömülü olduğu yere muhteşem bir cami, gezeğenin en büyüğü en pahalısı muhteşem bir cami kurulacak ve adı da Erdoğan camisi olacaktı. Böylece muhteşem Erdoğan, kendisini ondan sandığı, yolundan gittiği Osmanlı sultanlarının devamlılığıyla şahlandıracak, Sunni Müslüman'ların önderliğini buradan, bu muhteşem camiden ilan edecekti! Bu hayal gerçek olmadan sönme yoluna giridi.
Dev adımlarala ilerleyen Bilim ve tekniğin beklenmeyen işlevlerinin de olduğunu bir anlık olsa da unutan Erdoğan, bazı geri dönüşlerin ne kadar tehlikeli sonuçlara yol açtığını gecikerek fark etti. Modern teknikle insanlar arasında değişen kominikasyon yöntemlerinin tamamıyla kapalı sanılan kaba ailesel diktacı Arap rejimlerini nasıl çökerttiğini unutması veya görmemezlikten gelerek Twitter'e saldırması, diğer meslekdaşları Arap liderlerinden farklı olmadı!
Mübarek, zora düştüğünde İnternet'i kapatmıştı, Erdoğan bu adımı daha sonraları atabilir.
Erdoğanland macerası, Enverland macerasına dönüşüyor! R. T. Erdoğan'ın bütün ilkel toplumları İslam bayrağı altında birleştirme macerası iflas yolunda…Osmanlı'nın mirasçısı rolüne bürünen Erdoğan diktatörlük yolunda tökezlemeye başladı. AKP, tepeden sallanmaya başladı, Abdullah Gül bu fırsatı kullanarak en yakın rakibini ekarte etmeye hız veriyor. Gemiyi terk süreci kaçınılmazdır.
Diğer yandan, dişleri tümden sökülemeyen TSK pusuda bekliyor ve muhtemelen kaosdan sonra şansını yeniden deneyecektir. Askeri müdahale tabloda görünmeye başladı. MİT'in bütün subayları dinleme ve takip için birincil dereceden emir alması bu yöndedir. Bu nedenle AKP rejimi, generalleri Suriye'ye sokmaya kararlı görünüyor. TSK 'nin daha da yıpranması AKP rejimi için olmazsa olmaz bir şarttır. Erdoğan'ın bütün olayların ortasında, Suriye'ye saldırı noktasını esas alarak, diğer Sunni Arap rejimlerini örgütlemek için Fas ve diğer İslami dikta rejimlerini yanına alma çabaları, Suriye'ye özgürlük değil, bir kurşunla çok kuş vurma gayretlerinin bir göstergesidir.
Erdoğan'ın Kuzey Afrika gezisinden vazgeçmemesi Suriye'ye giriş planlarının ne kadar ciddi bulduğunu gösteriyor. Esas amaç Esad değil, ''kafir'' orduyu bir yerlere sokup onlardan da bir an önce kurtulmak ve orada kendisine bağlı yeni Sunni diktaları inşa etmektir. Irak tarafını şimdilik Sunni islam'a sarılan Abdullan Öcalan çaşı vasıtasıyla garantiye alan Erdoğan, Suriye'de kurulacak yeni bir Sunni dikta rejimi ile de Ürdün ve Filistin yolunu sağlama almaya çalışıyor. Hamas ve Suriye'de örgütlenen şeriatçı örgütler, Mısır ve Libya'nın Müslüman kardeşler örgütü Erdoğan'ı lider olarak benimsemeye başladılar.
OSMANLI TORUNU ERDOĞAN!
Osmanlı dönemini hayal eden Erdoğan'ın şu an ziyaret ettiği Arap ülkelerinde halk zulüm va baskı altında inim inim inliyor. Erdoğan'ın Kuzey Afrika'da Sudan, Fas ve diğer ilkel Sunnici İslam diktalarını desteklemesi hangi özgürlüğe tekabul ediyor?
Osmanlıcı R.T.Erdoğan kendisine karşı çıkmayan Sunni İslamcı diktalara karşı değil, onların koruyucusudur.
Demokratlık postuna bürünen AKP rejimi başta Suudi Arabistan, Kuveyt ve Katar olmak üzere yeryüzünün en zorba şeriatçı diktatörlüklerinin yandaşıdır, onların desteğinde Suriye iç savaşında ki görevlerini tamamıyla yerine getirmektedir.
Kadafi'nin tasfiyesi emrini veren başta Suudilerdi. Suudiler, Kaddafi ve Esad gibilerini yaramaz çocuk gördükleri için onları istemiyorlar. Yoksa Libya'ya veya Suriye'ye hürriyet getirmek değil…! Nitekim tüm bu ülkelerde Suudi ve AKP desteğinde aşırı dinci diktalar inşa edilmiştir. AKP, Suudi barbarlığının kendilerine verdikleri görevlerden hangi özgürlüğü anlıyorlar! Abdullah Gül, yeşil sermayenin merkezi olan Arap bankaları birliğini en uzun yönetenlerdendir. Şimdiki AKP rejimi Sunnici Arap İslami diktatörlüklerinin en büyük destekçisidirler.
POLİTİK İSLAM DEMOKRASİ İLE BAĞDAŞMAZ.
Yıllarca Batı'yı alavere dalavere ile uyutan AKP cemaatleri, ırkçı dinci tarikatlar, ılımlı İslam adı altında büyük güç topladılar. Batıdaki bazı geri parti ve otoriteler bu sinsi yalan dolanın etkisinde kalarak kendileri de bataklığa battılar. Avrupa'da sosyalist geçinen bir sürü gurup ve parti nerdeyse Erdoğan'cı kesildi..Mısır'da Müslüman Kardeşler iktidarında ülke bir şeriat devleti karanlığına doğru sürükleniyor. Mısır'da olan bitenler bir dogmalar bütünü olan İslam ile demokrasinin bağdaşamayacağını bir kez daha ortaya koyuyor. AKP rejiminin geldiği nokta bir daha gösteriyor ki, İslam ile Demokrasi kesinlikle bir biriyle bağdaşamaz. İslam tabiatı gereği anti- demokratik olmak zorundadır. Türkiye örneğinde olduğu gibi bütün bu cemaat ve tarikatlar her zaman askeri diktatörlüklerin yanında yer almışlardır. Bugünkü rejimin temelleri 12 eylül askeri cuntasından sonra atılmıştır. AKP kadroları askeri kliğin çizdiği politik sistemin ürünleridirler. AKP kadrolarının yaklaşık yüzde 64' ünü sağlayan sertlik yanlısı Nakşıbendi tarikatı, Erdoğan'ın tam diktatörlüğünü isterken, son olaylardan sonra yeniden mevzi kazanmaya başlayan Fetullah tarikatı arasındaki rekabet yeni boyutlar kazanacaktır. Gül ve Arınç şimdi bu hizipleşmeye yeni bir ivme kazandırıyorlar.
Sevgi ve Saygılarla
Entegrasyon Komitesi İsviçre- Vevey
———————————————————————-
Esin Duran,
Selda Suner,
N. Gök,
Pelin Moda,
Bedri Engin,
Nazmi Dogan,
Sevda Suner
Sezer Aşkın,
H. Datvan,
Salih Demir,
Nizamettin Duran
A. Demir
Melahat Baykara,
ismail çekmez.
Aydin Nizam
Uğur Demir
Ismail B. Cenk,
Tekin Balkic
Selma Altuntaş,
Filiz Serin,
Nedim Serin,
Vedat Koçak,
Salih Birdal,
Mustafa Gur,
Hasan Zafer
Bahar Ünsal
Osman B.
Ayse bahar
Metin Maslak
H. Maslak
Dilek Solak
zeynep içkaya
Sevda maslak
Sercan Gezmiş
Aynur Balkaya
İpek Doğan
Nazım Doğan
Murat Doğan
esin erkan
Beyhan erdem
n. erdem
İsmail Deniz
Ayten BARAK
Ugur Birdal
Ahmet Tan
Yıldırım Kongar
Selma Kongar
Birol Aytekin
Hatice Gül
Ibrahim Erkin
Kemal erdem
Rıza Akdemir
Mehmet Coskun
Hüseyin demir
fethi killi
Yeliz Ender
Mustafa Ender
Ugur Basak
Kemal Dektaş
Ayten Ilkdal
Nuri Aktanır
Metin Koc
Sevgi Ender
Burhan Kulakçı
Oğuz Duran
Burcu Kanter
Aysel kanter
Erol kanter
Layla SOLGUN
M. Oktay
Kemal Aktas
Yelda tekinoglu
Orkun Keskin
T. Vural
Oğuz şen
Nur Şen
Ismail çaykara
Burhan Orkal
D. Kahan
Seher Yıldız
Esra akkaya
Mehmet Uzan
Yeliz IŞIK
Seyhan İlknur
Osman Çekiç
esma yıldız
Murat Çetindal
Ali OkyarMusa Tekin
Aslı Birdal
Nazmi Doğan
İnci Gür
L. Okar
Mustafa Karkaya
Omer Aytac
Mürsel Bozkır
Zeynep Şengül
Gülcan Iğsız
Murat Nidar
şemsi Kaya
Ayten Ekşi,
Eda leman
nermin ışıl
D. Polat
Kadir Erdem
Serdar OKTAY
Mehmet Özdemir
Mustafa Erkan
Nuri AKTAS
Emine AKTAS
O. Kadir Ergun
Metin Kurca
Sedat Isiklar
Filiz Bag
Kadir Baskale
Sevim Varlik
Hasan Mesut Akkaya
Necmi Guler
Erhan Isguz
Meral Okur
Bilge Okyaz.
Kemal Koç
L. Mirakoğlu
Oktay Kızılcık
Mehmet Yavuzgil
Erdal Polat
Hüsnü oktay
k. Sankay
Ahmet tekin.
Semra Kaya
Mustafa Çiçek
Kayhan Göçkaya
Erdal Solgun
Mehmet Solgun
Esra Solgun
N. Altik
Oguz Karakış
Leyla Mert
Işık mert
D. Öksüz
Erdem Yılmaz
Ayse Eltan
S. Guner
M. Deniz Ok
Mehmet İnce
Huseyin Cinar
Meltem Cinar
Berk Cinar
L. Demirkaya
Huseyin Çilek
Ayten Irmak
D. Okdere
Ali Uskan
Berdan Temiz.
H. Baskale
Murat Gülay
Esra Gülay
Mustafa Akyol
A. jale Kol
M. Kol
Tamer Oktay
Aslan Burukoglu
I. Demir
Nurettin Akdal
Uzan Kara
ismail Igdır
Nuri Şen
Hasan.Y. Balci
Mehmet Yucel
Turkiye Buyuk Millet Meclisi: Vekillerin ayrıcalıklarının artmasını sağlayan yasanın iptalini istiyorum
http://www.change.org/petitions/turkiye-buyuk-millet-meclisi-vekillerin-ayr%C4%B1cal%C4%B1klar%C4%B1n%C4%B1n-artmas%C4%B1n%C4%B1-sa%C4%9Flayan-yasan%C4%B1n-iptalini-istiyorum#
AKP'NİN POLİTİK İSLAMCILIĞI İFLAS YOLUNDA!
Taksim'e, Ermeni ve Rum'ların kemiklerinin gömülü olduğu yere muhteşem bir cami, gezeğenin en büyüğü en pahalısı muhteşem bir cami kurulacak ve adı da Erdoğan camisi olacaktı. Böylece muhteşem Erdoğan, kendisini ondan sandığı, yolundan gittiği Osmanlı sultanlarının devamlılığıyla şahlandıracak, Sunni Müslüman'ların önderliğini buradan, bu muhteşem camiden ilan edecekti! Bu hayal gerçek olmadan sönme yoluna giridi.
Dev adımlarala ilerleyen Bilim ve tekniğin beklenmeyen işlevlerinin de olduğunu bir anlık olsa da unutan Erdoğan, bazı geri dönüşlerin ne kadar tehlikeli sonuçlara yol açtığını gecikerek fark etti. Modern teknikle insanlar arasında değişen kominikasyon yöntemlerinin tamamıyla kapalı sanılan kaba ailesel diktacı Arap rejimlerini nasıl çökerttiğini unutması veya görmemezlikten gelerek Twitter'e saldırması, diğer meslekdaşları Arap liderlerinden farklı olmadı!
Mübarek, zora düştüğünde İnternet'i kapatmıştı, Erdoğan bu adımı daha sonraları atabilir.
Erdoğanland macerası, Enverland macerasına dönüşüyor! R. T. Erdoğan'ın bütün ilkel toplumları İslam bayrağı altında birleştirme macerası iflas yolunda…Osmanlı'nın mirasçısı rolüne bürünen Erdoğan diktatörlük yolunda tökezlemeye başladı. AKP, tepeden sallanmaya başladı, Abdullah Gül bu fırsatı kullanarak en yakın rakibini ekarte etmeye hız veriyor. Gemiyi terk süreci kaçınılmazdır.
Diğer yandan, dişleri tümden sökülemeyen TSK pusuda bekliyor ve muhtemelen kaosdan sonra şansını yeniden deneyecektir. Askeri müdahale tabloda görünmeye başladı. MİT'in bütün subayları dinleme ve takip için birincil dereceden emir alması bu yöndedir. Bu nedenle AKP rejimi, generalleri Suriye'ye sokmaya kararlı görünüyor. TSK 'nin daha da yıpranması AKP rejimi için olmazsa olmaz bir şarttır. Erdoğan'ın bütün olayların ortasında, Suriye'ye saldırı noktasını esas alarak, diğer Sunni Arap rejimlerini örgütlemek için Fas ve diğer İslami dikta rejimlerini yanına alma çabaları, Suriye'ye özgürlük değil, bir kurşunla çok kuş vurma gayretlerinin bir göstergesidir.
Erdoğan'ın Kuzey Afrika gezisinden vazgeçmemesi Suriye'ye giriş planlarının ne kadar ciddi bulduğunu gösteriyor. Esas amaç Esad değil, ''kafir'' orduyu bir yerlere sokup onlardan da bir an önce kurtulmak ve orada kendisine bağlı yeni Sunni diktaları inşa etmektir. Irak tarafını şimdilik Sunni islam'a sarılan Abdullan Öcalan çaşı vasıtasıyla garantiye alan Erdoğan, Suriye'de kurulacak yeni bir Sunni dikta rejimi ile de Ürdün ve Filistin yolunu sağlama almaya çalışıyor. Hamas ve Suriye'de örgütlenen şeriatçı örgütler, Mısır ve Libya'nın Müslüman kardeşler örgütü Erdoğan'ı lider olarak benimsemeye başladılar.
OSMANLI TORUNU ERDOĞAN!
Osmanlı dönemini hayal eden Erdoğan'ın şu an ziyaret ettiği Arap ülkelerinde halk zulüm va baskı altında inim inim inliyor. Erdoğan'ın Kuzey Afrika'da Sudan, Fas ve diğer ilkel Sunnici İslam diktalarını desteklemesi hangi özgürlüğe tekabul ediyor?
Osmanlıcı R.T.Erdoğan kendisine karşı çıkmayan Sunni İslamcı diktalara karşı değil, onların koruyucusudur.
Demokratlık postuna bürünen AKP rejimi başta Suudi Arabistan, Kuveyt ve Katar olmak üzere yeryüzünün en zorba şeriatçı diktatörlüklerinin yandaşıdır, onların desteğinde Suriye iç savaşında ki görevlerini tamamıyla yerine getirmektedir.
Kadafi'nin tasfiyesi emrini veren başta Suudilerdi. Suudiler, Kaddafi ve Esad gibilerini yaramaz çocuk gördükleri için onları istemiyorlar. Yoksa Libya'ya veya Suriye'ye hürriyet getirmek değil…! Nitekim tüm bu ülkelerde Suudi ve AKP desteğinde aşırı dinci diktalar inşa edilmiştir. AKP, Suudi barbarlığının kendilerine verdikleri görevlerden hangi özgürlüğü anlıyorlar! Abdullah Gül, yeşil sermayenin merkezi olan Arap bankaları birliğini en uzun yönetenlerdendir. Şimdiki AKP rejimi Sunnici Arap İslami diktatörlüklerinin en büyük destekçisidirler.
POLİTİK İSLAM DEMOKRASİ İLE BAĞDAŞMAZ.
Yıllarca Batı'yı alavere dalavere ile uyutan AKP cemaatleri, ırkçı dinci tarikatlar, ılımlı İslam adı altında büyük güç topladılar. Batıdaki bazı geri parti ve otoriteler bu sinsi yalan dolanın etkisinde kalarak kendileri de bataklığa battılar. Avrupa'da sosyalist geçinen bir sürü gurup ve parti nerdeyse Erdoğan'cı kesildi..Mısır'da Müslüman Kardeşler iktidarında ülke bir şeriat devleti karanlığına doğru sürükleniyor. Mısır'da olan bitenler bir dogmalar bütünü olan İslam ile demokrasinin bağdaşamayacağını bir kez daha ortaya koyuyor. AKP rejiminin geldiği nokta bir daha gösteriyor ki, İslam ile Demokrasi kesinlikle bir biriyle bağdaşamaz. İslam tabiatı gereği anti- demokratik olmak zorundadır. Türkiye örneğinde olduğu gibi bütün bu cemaat ve tarikatlar her zaman askeri diktatörlüklerin yanında yer almışlardır. Bugünkü rejimin temelleri 12 eylül askeri cuntasından sonra atılmıştır. AKP kadroları askeri kliğin çizdiği politik sistemin ürünleridirler. AKP kadrolarının yaklaşık yüzde 64' ünü sağlayan sertlik yanlısı Nakşıbendi tarikatı, Erdoğan'ın tam diktatörlüğünü isterken, son olaylardan sonra yeniden mevzi kazanmaya başlayan Fetullah tarikatı arasındaki rekabet yeni boyutlar kazanacaktır. Gül ve Arınç şimdi bu hizipleşmeye yeni bir ivme kazandırıyorlar.
Sevgi ve Saygılarla
Entegrasyon Komitesi İsviçre- Vevey
———————————————————————-
Esin Duran,
Selda Suner,
N. Gök,
Pelin Moda,
Bedri Engin,
Nazmi Dogan,
Sevda Suner
Sezer Aşkın,
H. Datvan,
Salih Demir,
Nizamettin Duran
A. Demir
Melahat Baykara,
ismail çekmez.
Aydin Nizam
Uğur Demir
Ismail B. Cenk,
Tekin Balkic
Selma Altuntaş,
Filiz Serin,
Nedim Serin,
Vedat Koçak,
Salih Birdal,
Mustafa Gur,
Hasan Zafer
Bahar Ünsal
Osman B.
Ayse bahar
Metin Maslak
H. Maslak
Dilek Solak
zeynep içkaya
Sevda maslak
Sercan Gezmiş
Aynur Balkaya
İpek Doğan
Nazım Doğan
Murat Doğan
esin erkan
Beyhan erdem
n. erdem
İsmail Deniz
Ayten BARAK
Ugur Birdal
Ahmet Tan
Yıldırım Kongar
Selma Kongar
Birol Aytekin
Hatice Gül
Ibrahim Erkin
Kemal erdem
Rıza Akdemir
Mehmet Coskun
Hüseyin demir
fethi killi
Yeliz Ender
Mustafa Ender
Ugur Basak
Kemal Dektaş
Ayten Ilkdal
Nuri Aktanır
Metin Koc
Sevgi Ender
Burhan Kulakçı
Oğuz Duran
Burcu Kanter
Aysel kanter
Erol kanter
Layla SOLGUN
M. Oktay
Kemal Aktas
Yelda tekinoglu
Orkun Keskin
T. Vural
Oğuz şen
Nur Şen
Ismail çaykara
Burhan Orkal
D. Kahan
Seher Yıldız
Esra akkaya
Mehmet Uzan
Yeliz IŞIK
Seyhan İlknur
Osman Çekiç
esma yıldız
Murat Çetindal
Ali OkyarMusa Tekin
Aslı Birdal
Nazmi Doğan
İnci Gür
L. Okar
Mustafa Karkaya
Omer Aytac
Mürsel Bozkır
Zeynep Şengül
Gülcan Iğsız
Murat Nidar
şemsi Kaya
Ayten Ekşi,
Eda leman
nermin ışıl
D. Polat
Kadir Erdem
Serdar OKTAY
Mehmet Özdemir
Mustafa Erkan
Nuri AKTAS
Emine AKTAS
O. Kadir Ergun
Metin Kurca
Sedat Isiklar
Filiz Bag
Kadir Baskale
Sevim Varlik
Hasan Mesut Akkaya
Necmi Guler
Erhan Isguz
Meral Okur
Bilge Okyaz.
Kemal Koç
L. Mirakoğlu
Oktay Kızılcık
Mehmet Yavuzgil
Erdal Polat
Hüsnü oktay
k. Sankay
Ahmet tekin.
Semra Kaya
Mustafa Çiçek
Kayhan Göçkaya
Erdal Solgun
Mehmet Solgun
Esra Solgun
N. Altik
Oguz Karakış
Leyla Mert
Işık mert
D. Öksüz
Erdem Yılmaz
Ayse Eltan
S. Guner
M. Deniz Ok
Mehmet İnce
Huseyin Cinar
Meltem Cinar
Berk Cinar
L. Demirkaya
Huseyin Çilek
Ayten Irmak
D. Okdere
Ali Uskan
Berdan Temiz.
H. Baskale
Murat Gülay
Esra Gülay
Mustafa Akyol
A. jale Kol
M. Kol
Tamer Oktay
Aslan Burukoglu
I. Demir
Nurettin Akdal
Uzan Kara
ismail Igdır
Nuri Şen
Hasan.Y. Balci
Mehmet Yucel
Turkiye Buyuk Millet Meclisi: Vekillerin ayrıcalıklarının artmasını sağlayan yasanın iptalini istiyorum
http://www.change.org/petitions/turkiye-buyuk-millet-meclisi-vekillerin-ayr%C4%B1cal%C4%B1klar%C4%B1n%C4%B1n-artmas%C4%B1n%C4%B1-sa%C4%9Flayan-yasan%C4%B1n-iptalini-istiyorum#